vergehen

vergehen*

irr

I vi sein

1) (Zeit) geçmek;

wie die Zeit vergeht! zaman nasıl geçiyor!;

vergangene Woche geçen hafta;

die Zeit verging wie im Flug(e) zaman uçar gibi geçti

2) (aufhören) kesilmek, geçmek; (verschwinden) kaçmak;

mir ist der Appetit vergangen iştahım kaçtı, iştahım kapandı [o kesildi];

vor Scham \vergehen utancından yerin dibine geçmek

3) (umkommen) ölmek (vor -den);

vor Durst \vergehen susuzluktan ölmek

II vr

sich \vergehen;

sich gegen ein Gesetz \vergehen bir yasayı çiğnemek;

sich an jdm \vergehen birine tecavüz etmek, birinin ırzına geçmek